بهترین پرتره های جهان

عکاسی پرتره یکی از پر چالش ترین عرصه های عکاسی است. بسیاری از افراد تصور می‌کنند که از استعداد کافی برای عکاسی برخوردار نیستد، درحالی‌که گرفتن یک پرتره منحصربه‌فرد بیش از آن که به استعداد فرد بستگی داشته باشد، به‌دانش اصول عکاسی وابسته است. در این متن شما با مجموعه ای از بهترین پرتره های جهان آشنا خواهید شد؛ پس تا آخرین لحظه با ما همراه باشید. عکاسی پرتره حرفه‌ای نیازمند ذوق و دانش تکنیک‌های عکاسی است و شاید به همین علت بسیاری از عکاسان معروف، فقط در این زمینه فعالیت می‌کنند. این سبک عکاسی درگیر بسیاری از رازها و ابهام هاست، بخشی از این ابهام به این پرسش بازمی‌گردد که دقیقا از چه چیزی یا چه کسی عکاسی می‌شود؟!
رابرت میپلتورپ ، عکاس آمریکایی ، عکس پرتره ای از مجسمه‌ی آپولو دارد. این عکس تصویری از یک انسان، شخصیت و یا فرد خاصی نیست بلکه تصویری از یک مجسمه است، مجسمه‌ای که نماد مردانگی در یونان باستان بوده است. اما نکته اینجاست که این پرتره بر این اشاره دارد که یک تصویر عینی چگونه می‌تواند بیانگر احساس درونی کسی باشد که در برابر دوربین است!

تعریف هنری پرتره

پرتره مجموعه ای پیچیده از تعاملات زیبایی شناسی، فرهنگی، ایدئولوژیک، جامعه شناسی و روان شناسی است و تصویر عکاسی شده را به طور هم‌زمان، در بدیهی‌ترین و در عین حال پیچیده‌ترین و مبهم‌ترین حالتش نشان می‌دهد.
_ پرتره تصویری است که هدف آن، توصیف شخص هم‌زمان با ثبت هویت اجتماعی اوست.

عالی ترین رسانه پرتره در قرن 18

داگرئوتیپ از برخی جهات عالی‌ترین رسانه برای پرتره بود. داگرئوتایپ یا داگرئوتیپ، نخستین روش موفق در ثبت عکس‌های دائمی و استفاده تجاری از عکاسی است. در این روش، به صفحه نقره‌ای مدتی بخار ید داده تا قشر نازکی از ترکیبات شیمیایی بر روی آن قرار گیرد، سپس این صفحه را در دوربین گذاشته و عکسبرداری می‌کنند. این روش را لوئی داگر مخترع و عکاس فرانسوی در سال ۱۸۳۷ میلادی اختراع کرد. عملکرد این روش در 3 جمله :

1_ هر داگرئوتیپ یک تصویر بود و برخلاف فرایند نگاتیو پوزیتیو تالبوت تنها یک عکس تولید می‌کرد.
2_ تصویر اصطلاحا آینه ای بود، این بدین معناست که عکس نهایی آن‌گونه که ما خود را می‌بینیم نبود، بلکه آن‌طور بود که دیگران مارا می‌بینند.
3_ به‌خاطر سطح نقره‌ای بسیار حساسش پوشش کاملی از جنس پارچه‌ی مخمل یا زربفت برای آن وجود داشت، که شاید به معنای گرامی بودن فرد بود.

با این وجود داگرئوتیپ به دلیل زمان نوردهی طولانی‌اش تصویری خشک و رسمی ایجاد می‌کرد.

بهترین پرتره های جهان

جولیا مارگارت کمرن از عکاسان مطرحی بود که توجه زیادی به الگوهای جنسیتی داشت. نگاه او به مردانی که از آن‌ها عکاسی می‌کرد سرشار از حس قدرت، نبوغ و استقامت بود و بر این جنبه‌ها پافشاری می‌کرد. وی در عکاسی از چهره‌ی زنان رویکردی متفاوت داشت؛ لطافت و آرمانی بودن دو ویژگی ثابت این گروه از تصاویر اوست.
متاسفانه این شیوه‌ی عکاسی نگاه عکاس را به مخاطب تحمیل می‌کرد. در واقع عکاسی پرتره باید به گونه‌ای باشد که مخاطب خود از نقطه نظر شخصی به درونیات سوژه پی‌ببرد.

اما عکاس پرتره چگونه باید این کار را انجام دهد؟

عکاسان سوررئالیستی مانند “من ری” هنرمند آمریکایی، پرسشگری راجع به “خود” و ” هویت ” را اساس عکاسی خود قرار دادند و بر اساس این دیدگاه عکاسی می‌کردند.

پل استرند از دیگر عکاسان آمریکایی است که در عکس‌های خیابانی خود که پنهانی ثبت می‌کرد عکسی جنجال برانگیز دارد. پرتره‌ی از زنی که روی پلاکاردش نوشته شده: ” نابینا “

این عکس استرند در به چالش کشیدن عکاسی پرتره و ذات هنر عکاسی در نوع خود بی‌نظیر است، چرا که معانی متفاوتی را منتقل می‌کند. نابینایی و نگاه نکردن زن به دوربین خود می‌تواند شیوه‌ای در بیان واقعیت موجود در زندگی آن زن باشد.

عکاسی مانند آلفرد استیگلیتز آمریکایی که خود را وقف ثبت جزئیات بدن و روابط بسیار خصوصی از همسر خود جورجیا اوکیف کرده بود، در واقع به مجموعه ای از تصاویر رسید که نمی‌توانستند جورجیا اوکیف را تعریف کنند و دسترسی ای به فضای خصوصی او نداشتند.

در عوض یوسف کارش عکاس ارمنی- کانادایی با ثبت یک فریم عکس از جورجیا اوکیف بنظر می‌رسد که به فضای رمز آلود و خصوصی این زن دسترسی پیدا کرده است.

رابرت میپلتورپ که در اوایل مطلب به پرتره وی از مجسمه آپولو اشاره کردیم، از جمله عکاسانی است که دغدغه ی پرتره نگاری داشته‌اند. میپلتورپ آشکارا در تلاش برای نشان دادن فشار اجتماعی سنگینی بود که به دلیل تمایلات هم‌جنس گرایانه‌اش متحمل می‌شد. وی در مجموعه‌ی خودنگاره‌ها، خود را در پوششی از سیم و پارچه‌ی ابریشمی نشان می‌دهد که نشانگر تضاد موقعیت درونی و بیرونی شخصیتش است.

در انتهای این تفاصیر به این نتیجه می‌توان رسید که پرتره در عکاسی باعث بازنمایی بسیاری از پیچیدگی‌ها بود که تا قبل از آن در نقاشی نادیده گرفته شده بود.

این جمله را به خاطر بسپارید که تنها تلاش و انگیزه شما می‌تواند از شما یک عکاس حرفه ای بسازد و هیچ عکاسی از بدو تولد عکاس نبوده و یا در 7 سالگی بجای آمورش الفبا، عکس پرتره از هم کلاسی‌هایش نمی‌گرفته‌!
نکته اساسی در عکاسی پرتره حرفه ای و در هر ژانر دیگری، تمرین و رسیدن به سبک شخصی خود است. همه‌ی شخصیت‌ها و عکاسان مشهوری که نام‌شان در تاریخ ثبت شده، شاید به دلیل داشتن یک سبک و روش انحصاری به این شهرت رسیده‌اند.

مقاله مرتبط:  معرفی عکاس: ریچارد اودون Richard Avedon

کارگاه جامع عکاسی پرتره

هر آنچه باید در رابطه با عکاسی پرتره بصورت حرفه بیاموزید را در این کارگاه فرا خواهید گرفت. برای اولین بار در ایران شما با حضور در یک کارگاه جامع، 24 سبک از عکاسی پرتره را آموزش خواهید دید. این کارگاه در آتلیه مجهز دیدنگار و با حضور اساتید مجرب برگزار خواهد شد.

اگر در زمینه عکاسی پرتره فعالیت می‌کنید و یا اطلاعاتی از عکاسان مطرح ایرانی دارید، با ما تجربیات خود را درمیان بگذارید.

مشاهده فروشگاه اینترنتی دوربین و لوازم عکاسی دیدنگار

نویسنده : وانیا صهبا