آموزش عکاسی استودیویی : هر آنچه برای شروع نیاز است بدانید !

در این مقاله قصد دارم به صورت کامل عکاسی استودیویی را برایتان تشریح کنم، همچنین هر آنچه برای راه اندازی یک استودیو نیاز خواهید داشت را برایتان خواهم گفت.

هنگامی که من برای اولین بار از نه سال پیش عکاسی را به صورت حرفه‌ای شروع کردم، سعی کردم خودم را به عنوان عکاسی معرفی کنم که از نور طبیعی در فضای باز استفاده می‌کند.

من کار عکاسی را از ماه سپتامبر شروع کردم. هوای بیرون کاملاً مناسب بود، بسیاری از افراد نیز در این ماه به دنبال عکس‌های خانوادگی در فضای باز هستند.

اکثر اماکن که فضای باز خوبی برای عکاسی دارند مانند پارک‌ها، جنگل‌ها و حتی مکان‌های شهری در فضای باز دارای نور طبیعی هستند. در ابتدا نیازی به سرمایه گذاری روی تجهیزات استودیوی برای عکاسی نبود. من در ابتدای کار نیازی به فلاش‌های خارجی، اسپیدلایت‌ها، جهت دهنده‌ی نور و یا حتی پس زمینه نداشتم.

در واقع این یعنی تا 3 یا 4 ماه اول شروع کارم بدون اینکه هیچ هزینه‌ی اضافی داشته باشم به کار خود رونق دادم، اما من در شیکاگو زندگی می‌کنم، به همین علت اینکه همیشه بخواهم از نور طبیعی و فضای باز برای عکاسی استفاده کنم، به معنای محدود کردن خودم به شرایط محیطی طبیعت بود.

مشتری‌ها وقتی هوا سرد باشد نمی‌خواهند برای عکاسی به بیرون بروند. در زمستان هوا به طرز چشمگیری تغییر پیدا می‌کند. نور طبیعی از دیدگاه عکاسی تقریباً غیرقابل استفاده است، علاوه بر آن روزها بسیار کوتاه می‌شوند و به همین دلیل، بیشتر اوقات در طول یک روز تاریک است.

پیشنهاد نویسنده : آموزش عکاسی لانگ اکسپوژر : چگونه از تکنیک نوردهی طولانی استفاده کنیم ؟

در اینجا شد که به فکر گسترش کار خودم افتادم، به این فکر کردم که باید یک راه حل برای حفظ مشتریانی که در طول چندین سال جمع کرده بودم پیدا کنم. پس من سعی کردم یاد بگیرم که چگونه در هر شرایط آب و هوایی عکاسی کنم، این برای من بسیار سودآورتر بود.

بنابراین در مورد استودیوهای عکاسی و مجموعه‌های استودیویی تحقیقات خود را شروع کردم، اما در ابتدا سعی کردم که به دنبال اجاره و یا خرید یک مکان برای ساخت استودیوی شخصی خود نباشم. به این ترتیب سعی کردم با تکنیک‌هایی استودیوی خانگی خودم را بسازم.

من شروع به جمع آوری لیست تجهیزات مور نیاز برای ساخت یک استودیوی عکاسی کردم. برای عکاسی در برخی از کارهای تحریریه و همچنین برخی از کارهای مد و تجاری نیز لازم است که یک استودیوی عکاسی کوچک داشته باشیم.

خبر خوب این است که با توجه به تنوع بسیار زیاد تجهیزات موجود، راه اندازی یک استودیوی عکاسی می‌تواند به همان اندازه ارزان و یا گران باشد، این بستگی به خودتان دارد.

توصیه می‌کنم اهداف عکاسی کوتاه مدت و بلند مدت خود را بررسی کنید. می‌توانید تجهیزاتی را پیدا کنید که برای کار شما مناسب باشند و در عین حال از هزینه‌ی بیش از حد هم بپرهیزید.

صرف نظر از اینکه به دنبال فضایی در خارج هستید یا سعی می‌کنید استودیوی خود را در خانه یا اتاقتان راه اندازی کنید، در اینجا مواردی وجود دارد که احتمالاً برای راه اندازی یک استودیوی عکاسی به آنها نیاز خواهید داشت.

به چه مقدار فضا برای ساخت استودیو نیاز دارید ؟

این به نوع مشتری و سبک عکاسی که می‌خواهید انجام دهید بستگی دارد. تعداد زیادی از مشتریان من هنوز هم عاشق عکاسی در فضای باز و با استفاده از نور طبیعی هستند.

در حالی که یک استودیوی عکاسی نیز بسیار جذاب است، من نیازی به این نداشتم که یا یک اتاق در خانه‌ام را به یک فضای استودیویی تبدیل کنم و یا فضای تجاری را برای تبدیل شدن به یک استودیو اجاره کنم.

من یک فروشگاه دوربین نزدیک به خانه‌ام دارم. آنها یک استودیوی کامل و تجاری دارند که اجاره‌ی آن نیز بسیار ارزان است.

در صورت نیاز به یک استودیو برای انجام یک پروژه‌ی عکاسی، می‌توان یک استودیوی تمام عیار را برای چند ساعت و یا چند روز اجاره کنم.

با توجه به این نکته، من تصمیم گرفتم که یک استودیوی کوچک نیز برای خودم داشته باشم. هدفم این بود که بیشتر برای موبایلگرافی از آن استفاده کنم. من به سادگی از زیر زمین خانه‌ی خودم برای این منظور استفاده کردم.

خانه‌ی من دارای پنجره‌های بسیار خوبی است که نور طبیعی را فراهم می‌کند. همچنین فضایی با چراغ‌های بسیار روشن وجود دارد که نور خوبی را برای عکاسی فراهم می‌کند. پس دسترسی به هر نوع نوری برای من ممکن خواهد بود.

علاوه بر آن در انتهای همین زیرزمین یک بخش کاملا تاریک وجود دارد که می‌تواند برای راه اندازی یک استودیوی کوچک واقعا ایده‌آل باشد. البته تنها برای زمان‌هایی که می‌خواهم نورپردازی تیره‌ای را برای سوژه‌ی خودم در نظر بگیرم.

اما دقت داشته باشید که هر چه دست خود را در تغییر المان‌های مختلف باز بگذارید بهتر است، چرا که می‌توانید در این صورت مثل من موارد مختلفی را در انواع نورپردازی و ادیت عکس آزمایش کنید.

پیشنهاد نویسنده : آموزش نقاشی با نور : دنیای شگفت انگیز نورها و رنگ‌ها !

بعضی اوقات اما هیچ یک از اینها مهم نیست و تمام آنچه شما واقعاً به آن احتیاج دارید یک منبع نور کوچک و یک فضای کوچک تمیز و ساده است تا بتوانید خلاقیت خود را در عکاسی به نمایش بگذارید.

این کار گاهی برای عکاسی از گل، عکاسی ماکرو و حتی گاهی اوقات عکاسی از یک حیوان خانگی، مثل یک خرگوش است.

پس زمینه

فون‌ عکاسی یا پس زمینه‌ها در اصل همان زمینه‌هایی هستند که غالباً ظاهری تمیز و یکپارچه را برای عکاسی استودیویی ایجاد می‌کنند.

پرداختن به این موضوع اما پیچیدگی‌های خاص خودش را دارد. اینکه شما بخواهید تمام پس زمینه‌های موجود در بازار را برای خود تهیه کنید عملا کار بیهوده‌ای است، بهترین کار این است که متناسب با شرایط عکاسی خودتان یک یا چند مورد مناسب را انتخاب کرده و تهیه کنید.

به تمام سناریوهای عکاسی که در استودیوی خود انجام خواهید داد فکر کنید و ببینید که کدام یک تطابق بیشتری با آنچه می‌خواهید دارد.

در مورد نوع پس زمینه‌ای که باید برای خودتان تهیه کنید، چند نوع وجود دارد که آنها را برایتان توضیح خواهم داد.

• پارچه‌ی کتان
• پارچه‌ی کرباس ( پارچه‌ی بوم )
• کاغذ یکپارچه
• پارچه‌ی پنبه‌ای و گاهی اوقات حتی ملافه‌های قدیمی نیز ممکن است به درد بخورند

پارچه‌ی کتان

پارچه‌ی کتان یکی از متنوع‌ترین و بهترین نوع پس زمینه‌ها در عکاسی استودیویی است. معمولا از این نوع پارچه برای عکاسی پرتره استفاده می‌شود.

این نوع پارچه به راحتی مانند سایر پس زمینه‌های عکاسی چروک نمی‌شود. به همین دلیل می‌توانید آن را در استودیوی خود جمع کرده و یا با خود به بیرون از آنجا هم منتقل کنید.

پارچه‌ی کتان می‌تواند در طیف گسترده‌ای از ابعاد، مانند بسیاری از پس زمینه‌های دیگر مورد استفاده قرار بگیرد و هزینه‌ی آن نیز بسته به اندازه‌ای که می‌خواهید متفاوت خواهد بود. اگر تازه شروع به سرمایه گذاری برای ساخت یک استودیوی عکاسی کرده‌اید و یا به دنبال تهیه‌ی پس زمینه‌هایی که لازم دارید هستید، توصیه می‌کنم برخی از رنگ‌های استاندارد را خریداری کنید. مشکی و قهوه‌ای یا حتی طوسی در ابعاد متوسط می‌تواند برای شروع گزینه‌ای بسیار عالی و مناسب باشد.

نکته‌ی خوب این است که در صورت مراقبت می‌توانید تا مدت بسیار زیادی از آنها برای کار خود استفاده کنید. پس نگران اینکه قرار است چند سال با آنها عکاسی کنید نباشید.

پارچه‌ی کرباس ( پارچه‌ی بوم )

پارچه‌ی کرباس یا همان پارچه‌ای که در ساخت بوم‌های نقاشی استفاده می‌شود نیز بسیار با دوام بوده و کیفیت خوبی دارد، همچنین اغلب جزئیات بسیار خارق‌العاده‌ای را به شما ارائه می‌دهد. از این نوع پارچه به دلیل کیفیت بسیار خوب، برای محافظت از مبل‌ها نیز استفاده می‌شود.

اما پارچه‌های کرباس بسیار گران‌تر از پارچه‌های کتان هستند. به همین دلیل انتخاب اول برای عکاسان، مخصوصا افراد تازه کار نیست. اگر شما می‌خواهید همه چیز را خودتان آماده کنید، می‌توانید بوم‌های معمولی و ارزان قیمت را از فروشگاه‌های لوازم نقاشی و یا پارچه فروشی تهیه کرده و با مقداری رنگ، آن را به طرحی که می‌خواهید در بیاورید.

پیشنهاد نویسنده : راهنمای خرید دوربین : چه دوربینی برای من مناسب است ؟

نکته‌ی خوب در مورد این کار این است که می‌توانید همه چیز را بر اساس سبک عکاسی خودتان تنظیم کنید.

کاغذ یکپارچه

این پس زمینه‌ی مورد علاقه‌ی من برای یک استودیوی عکاسی است. از آنجا که سبک عکاسی من تکامل یافته و تا حدی حرفه‌ای شده است، من بیشتر دوست دارم پس زمینه‌ای تمیز و کاملا یک دست و یکپارچه داشته باشم.

من دوست دارم کارها را ساده نگه دارم و لازم نیست ویرایش‌های بیش از حدی را روی تصاویری که ثبت می‌کنم انجام دهم. همچنین کاغذها رنگی کاملا یکپارچه و واضح را برای پس زمینه‌ی تصویر شما ارائه می‌دهند. در مقایسه با پارچه‌ی کرباس یا کتان، چین و چروک بسیار کمتری نیز در کاغذها وجود دارد.

نکته‌ی دیگری که وجود دارد این است که من در هنگام استفاده از پارچه‌های کرباس و یا پارچه‌های کتان متوجه شدم که آنها کاملا مستعد جذب چربی و کثیفی هستند، به همین دلیل ممکن است همیشه بافتی که در حالت ایده‌آل می‌خواهید را نداشته باشید.

من گاهی اوقات مجبورم برای حذف چین و چروک‌های پارچه و یا اصلاح رنگ و نور و سایه تا ساعت‌ها زمان خود را صرف عملیات پردازش کنم.

با استفاده از کاغذ به عنوان پس زمینه‌ی عکاسی، من می‌توانم زمینه را کاملا تمیز نگه داشته و در عین حال تنوع را به کار خودم اضافه کنم. به علاوه تهیه‌ی کاغذها در رنگ‌های مختلف در نهایت بسیار ارزان‌تر و راحت‌تر از پارچه‌های مختلف خواهد بود.

کاغذهای مخصوص عکاسی استودیویی معمولا بسیار مقرون به صرفه هستند و می‌توانید آنها را در ابعاد و رنگ‌های مختلفی پیدا کنید. اما تنها نکته‌ی مهم در استفاده از کاغذهای یکپارچه به عنوان پس زمینه‌ی عکاسی این است که باید با احتیاط فراوان با آنها رفتار کرد.

به یاد داشته باشید که هنوز هم جنس آنها کاغذ است و اگر به درستی مورد توجه قرار نگیرید، ممکن است به سادگی پاره و یا سوراخ بشود.

اگر قصد راه اندازی یک استودیوی قابل حمل را دارید، کاغذهای یکپارچه اصلا ایده‌ی خوبی نخواهند بود.

بهتر است آن را در استودیوی خانگی خود نگه دارید.

نکته‌ی دیگر در مورد کاغذهای یکپارچه این است که به هیچ عنوان نمی‌توانید آنها را تا و یا فشرده کنید، چرا که به طور کامل نابود خواهند شد. پس باید حتما جایی را دقیقا به اندازه‌ی کاغذتان داشته باشید تا از آن نگهداری کنید.

آن را یا در حالت ایستاده یا دراز کشیده قرار دهید تا خراب نشود، بهتر است زیر یا روی آن نیز چیزی نگذارید. دقت داشته باشید که کاغذ ممکن است به سادگی خیس شده و نابود شود. در نگهداری از آن باید خیلی دقت به خرج دهید.

گزینه‌های دیگر …

گزینه‌های بسیار دیگری نیز وجود دارند که می‌توانید مطابق با نیازهایتان از هر یک از آنها استفاده کنید. این بستگی به نوع عکسی که می‌خواهید بگیرید و میزان تخصصتان دارد.

برای عکاسان مواد غذایی، پارچه‌های کتان یا پنبه‌ای، ریون یا وینیل یا حتی تخته‌های چوبی ساده‌ی قدیمی هم می‌توانند پس زمینه‌های بسیار خوبی باشند. همچنین معمولا ارزان و در دسترس هستند.

بعضی اوقات یک میز قدیمی نیز عالی عمل می‌کند. متناسب با سبکی که عکاسی می‌کنید، حتی یک ورق ساده نیز می‌تواند مناسب باشد.

وقتی به دنبال سرمایه گذاری در زمینه‌ی ساخت یک استودیوی عکاسی برای خودتان هستید، قبل از خرید به ابعاد پس زمینه نیز توجه کنید.

این سوال را از خودتان بپرسید که انتظار دارید در استودیو چه نوع عکاسی را انجام دهید ؟ آیا سبک شما به عکاسی پرتره محدود می‌شود و یا می‌خواهید فراتر از آن نیز عمل کنید ؟ شما می‌توانید این کار را با یک پس زمینه در ابعاد 6 در 4 فوت انجام دهید.

اگر کل بدن را بخواهید در تصویر داشته باشید، احتمالاً باید یک پس زمینه در ابعاد 10 در 4 فوت را تهیه کنید. ( هر فوت حدودا 30.5 سانتی متر است )

پایه‌های نگهدارنده‌ی پس زمینه

اگر از یک پس زمینه‌ی خارجی استفاده می‌کنید ( یعنی اگر پس زمینه‌ی شما دیوار اتاقتان نیست )، به نوعی سیستم پشتیبانی برای نگه داشتن آن نیاز خواهید داشت.

این باعث می‌شود تا فضای پس زمینه‌ی شما حفظ شود و از افتادن، خم شدن یا حتی پاره شدن آن جلوگیری شود. این سیستم‌های پشتیبانی می‌توانند از یک گیره که روی سقف نصب می‌شود، تا یک پنل مخصوص نصب پس زمینه و یا یک ریل که روی زمین می‌ایستد و یا به سقف آویزان می‌شود متغیر باشد.

من خودم از سوزن‌های نقشه به همراه نوارهای ماهیگیری استفاده کردم، هر چند که به هیچ عنوان استفاده از آن را به شما توصیه نمی‌کنم. تصور کنید که اگر جای این سوزن‌ها به صورت حفره‌هایی ریز روی دیوار شما بمانند چه افتضاحی را به بار خواهند آورد.

پیشنهاد نویسنده : راهنمای خرید لنز : چه لنزهایی برای من مناسب است ؟

سیستم‌های پشتیبانی پس زمینه می‌توانند از چند دلار تا چند صد دلار قیمت داشته باشند، تفاوت آنها نیز در وزن، جنس، شرایط نگهداری و حمل و نقل و موارد دیگر می‌باشد.

هنگامی که از تخته‌های چوبی، رومیزی‌های قدیمی و غیره استفاده می‌کنید، باید گیره‌هایی را متناسب با آنها داشته باشید.

نورپردازی در عکاسی استودیویی چقدر اهمیت دارد ؟

از نظر من نورپردازی در عکاسی استودیویی یعنی همه چیز ! در واقع عکاسی استودیویی بدون نورپردازی درست هیچ معنایی ندارد. اگر مشتری نتواند ببیند چه چیزی در عکسی که از او ثبت کردید وجود دارد، مهم نیست که این ترکیب چقدر خوب باشد یا عکس چقدر شارپ است، او کار شما را رد خواهد کرد.

برای ثبت عکس‌های خارق‌العاده نیازی به خرید جدیدترین مدل دوربین موجود در بازار ندارید، اما باید بدانید محدودیت‌های دوربین شما چیست تا بتوانید با احتیاط بیشتری با آنها تعامل داشته باشید. اگر دوربین شما قدیمی است و نمی‌تواند در نور کم عکس‌های خوبی را ثبت کند، بهتر است تنها روی عکس‌هایی برنامه ریزی کنید که نور در آنها بسیار زیاد است.

نکته‌ی بسیار مهم دیگر تنظیمات دوربین است، فرقی ندارد که با چه تجهیزات و با چه نورهایی عکاسی کرده باشید، اگر تنظیمات درستی را اعمال نکرده باشید تصویر نهایی‌تان می‌تواند به شدت ضعیف به نظر برسد.

بهتر است وقت زیادی را صرف تمرین و آزمایش مثلث نوردهی با دوربین خود کنید، باید بدانید که چه ایزویی برای دوربین شما مناسب است و در آن تصویر نویز نمی‌گیرد، و یا چه سرعت شاتر و چه دیافراگمی برای تصویر نهایی شما مناسب‌تر خواهند بود.

پس از تسلط بر تنظیمات نوردهی، نحوه‌ی تعامل نور موجود با سوژه را با دقت مطالعه کنید. آیا سایه چشم‌های سوژه را کاملا تاریک می‌کند ؟ آیا بخشی از صورت سوژه روشن می‌شود و این روشنایی می‌تواند جذابیت را بیشتر کند یا تصویرتان خراب خواهد شد ؟

لازم است شما دوربین خود را کامل بشناسید، سپس با توجه به چیزی که مشتری می‌خواهد تصویر مناسبی را ثبت کنید.

انواع مختلف نورپردازی در عکاسی استودیویی

اول از همه، انواع مختلفی از تجهیزات نورپردازی مورد استفاده در استودیوهای عکاسی را برایتان توضیح خواهم داد. در بخش بعدی نیز به بررسی برخی از تکنیک‌های نورپردازی در عکاسی استودیویی می‌پردازم.

کیت‌های نورپردازی استودیویی می‌توانند به همان اندازه که دوست دارید پیچیده یا ساده باشند. از هر کیت روشنایی مداومی می‌توان برای روشن کردن قسمت خاصی از سوژه استفاده کرد و جلوه‌های مختلفی را به آن بخشید.

به طور واضح، بسیاری از عکاسان موفق تنها از یک یا دو منبع نور استفاده می‌کنند، اما رمز موفقیت آنها دقت در مکان قرار دادن همین نورها است. بنابراین اگر از نظر هزینه می‌خواهید کمی صرفه جویی کنید، توصیه می‌کنم در ابتدای راه تمام تجهیزات نورپردازی استودیویی را برای خودتان نخرید.

به طور کلی دو نوع منبع نور وجود دارد که می‌توانید با توجه به سبک کارتان از آنها استفاده کنید : نورهای ثابت و مداوم / نورهای صاعقه‌ای ( مثل اسپیدلایت‌ها )

بسیاری از منابع نور با یک دیفیوزر همراه هستند تا اثر نور را در سوژه‌ی شما نرم کنند. پراکندگی نور را می‌توان از طریق تجهیزاتی مثل انواع سافت باکس‌، اکتاباکس‌ و یا چترهای عکاسی به دست آورد که در ادامه آنها را هم به طور کامل برایتان توضیح خواهم داد.

در ادامه انواع نورها در عکاسی استودیویی را برایتان خواهم گفت :

نور اصلی یا کلیدی ( Key Light )

اگر فقط می‌توانستید از یک منبع نور مصنوعی استفاده کنید، باید آن را به عنوان نور اصلی در نظر بگیرید. حتی زمانی که چند منبع نور مختلف داشته باشید هم باز این نور همان نور اصلی یا کلیدی است. در واقع بیشتر روشنایی سوژه‌ی شما توسط نور اصلی انجام خواهد شد. هر منبع نور دیگری که استفاده کنید، در واقع تنها به عنوان مکملی برای نور اصلی کار خواهند کرد. این نور اغلب در یک طرف قرار گرفته و مستقیماً به سوژه نورپردازی می‌کند.

پیشنهاد نویسنده : عکاسی کاندید یا عکاسی بی هوا چیست ؟

نور پر کننده ( Fill Light )

این نور به صورت مکملی برای نور اصلی استفاده می‌شود. وظیفه‌ی اصلی آن این است که سایه‌هایی که توسط نور اصلی روی سوژه ایجاد شده است را نرم و یا روشن کند. نور پر کننده می‌تواند به اندازه‌ی نور اصلی قدرت داشته باشد، اما به طور کلی وظیفه‌ی آن روشن کردن سوژه‌ی شما نخواهد بود و تنها باید سایه‌ها را پر کند.

Hair Light / Separation Light / Kicker

این نور بسته به اینکه موضوع شما انسان باشد یا یک شیء دیگر متفاوت خواهد بود، اما هدف اصلی آن همیشه یکسان است، تنها آن را با نام‌های متفاوتی می‌خوانند. منظور از این نور این است که فقط روی قسمت کوچکی از سوژه‌ی شما قرار می‌گیرد، به عنوان مثال مو. پرتوهای نور بسیار باریک است، به طوری که به بخش بزرگی از سوژه‌ی شما آسیب نرساند.

البته هرچه نور به موهای سوژه نزدیکتر باشد، آن را برجسته‌تر جلوه خواهد داد. بنابراین اگر می‌خواهید منطقه‌ی نورپردازی شده کمی بزرگتر باشد، باید منبع نور را از سوژه دور کنید. منبع نور باید کمی بالاتر یا پایین‌تر نسبت به نور اصلی تنظیم شود. این نور می‌تواند در جدا کردن سوژه از پس زمینه هم بسیار عالی عمل کند، در واقع چشم بیننده را به بخش خاصی از تصویر جلب خواهد کرد.

نور پس زمینه یا بک لایت ( Background light )

با وجود اینکه ممکن است از منابع نور زیادی استفاده کنید، باز هم گاهی اوقات پس زمینه کاملا تاریک می‌شود. اینجاست که نور پس زمینه یا بک لایت به کمک شما می‌آید. نور پس زمینه همچنین می‌تواند در از بین بردن سایه‌هایی که سوژه روی پس زمینه ایجاد کرده هم مفید باشد. قدرت این منبع نور اغلب مساوی یا کمتر از نور اصلی است.

فلاش روی دوربین

الزاما همیشه نوری که در استودیو استفاده می‌کنید یک منبع نور ثابت یا مداوم نیست، اگر چه من مطمئنم که اکثر عکاسان از این منابع نور در استودیوهای خود استفاده می‌کنند. فلاش‌هایی که قابلیت اتصال به دوربین را دارند هم در دسته‌ی منابع نور مصنوعی قرار می‌گیرند، بنابراین باید درباره‌ی آن هم توضیح بدهم. این منابع نور عملکرد بسیار ساده‌تری نسبت به سایر نورها دارند و در عین حال وزن آنها نیز واقعا کمتر است، همچنین به پایه برای نگه داشتن آنها نیازی ندارید.

این بدان معناست که می‌توانید به سرعت و تا حدودی با احتیاط در کنسرت‌ها، مهمانی‌ها و مراسم‌های عروسی عکاسی کنید. همچنین می‌توانید سرعت شلیک آنها را به سادگی تغییر دهید تا تنظیمات دقیق‌تری داشته باشید.

یکی از کارهایی که عکاسان معمولا انجام می‌دهند، این است که فلاش خود را رو به سقف می‌تابانند تا نور بازتاب شده از سقف به سوژه بخورد که نوری بسیار نرم‌تر و بهتر است. البته شما می‌توانید از دیفیوزرهای مخصوص هم برای نرم و یکدست کردن نور استفاده کنید.

پراکندگی این منابع نور معمولا کم است و برای همین باید از تجهیزات مختلفی استفاده کنید که هر کدام شکل و کاربرد خاصی دارند، مثل سافت باکس‌ها، دیفیوزرهای کوچک و یا کارت‌های بازتابنده.

همچنین از فلاش در خارج از منزل به عنوان یک منبع نور پر کننده به عنوان مکملی برای نور خورشید استفاده می‌شود، که البته برای این منظور باید قدرت آن را تنظیم کنید. بنابراین فقط سایه‌ها را بدون نیاز به رفلکتور یا سایر تجهیزات در سوژه‌ی شما از بین می‌برد.

تجهیزات لازم برای نورپردازی در عکاسی استودیویی

آیا تاکنون یک استودیوی کامل عکاسی حرفه‌ای را دیده‌اید ؟ معمولا در آنها تعداد منابع نور بسیار زیاد است.

گزینه‌های زیادی برای منابع نور مصنوعی برای یک استودیوی عکاسی وجود دارند. اما در انتخاب آنها باید بسیار هوشمندانه عمل کنید، چرا که ممکن است در دنیای بی کرانی از اطلاعات غلط غرق شوید.

از نورهای سقفی گرفته تا لامپ‌های چتری، لامپ‌های حاشیه‌ای تا حتی دیسک‌های نور؛ انتخاب بین اینهمه مورد بسیار سخت خواهد بود. قطعا شما نیز در ابتدای کار نخواهید دانست که کدام یک برایتان مناسب‌تر است که روی همان سرمایه گذاری کنید. بهترین کار این است که جامع‌ترین نور را با توجه به سبک عکاسیتان انتخاب کنید، یعنی مدلی که حتی چند سال دیگر اگر در استفاده‌ی حرفه‌ای به درد شما نخورد، اما کاملا بلا استفاده هم نباشد.

اگر در نزدیکی خانه‌تان یک فروشگاه عکاسی یا یک استودیوی مستقل وجود دارد، می‌توانید نورهایتان را برای مدتی از آنها اجاره کنید. برخی از فروشگاه‌های آنلاین نیز وجود دارند که این تجهیزات را می‌توانند به صورت اینترنتی در اختیار شما قرار دهند.

به این ترتیب می‌توانید تجهیزات را قبل از اینکه برای خودتان با هزینه‌ای زیاد تهیه کنید، مورد آزمایش و تست قرار دهید. لازم نیست خودتان در ابتدا هیچ تجهیزاتی را به صورت کامل بخرید.

پیشنهاد نویسنده : ایده‌های عکاسی در خانه : جادوی اشیاء معلق در عکاسی !

تنظیمات نورپردازی برای عکاسی استودیویی از نظر ویژگی‌های زیر قابل تفکیک است.

• رنگ نور خروجی – آیا نور تنگستن مناسب‌تر است یا نور فلورسنت ؟
• جهت نور مورد نیاز – آیا باید از نور سقفی استفاده کنم یا نور حاشیه‌ای یا حتی یک رینگ لایت ؟
• کیفیت نور – آیا این منبع نور مداوم برای من بهتر است یا فلاشی که همزمان با شاتر فعال شود ؟
• مقدار نور مورد نیاز – برای انجام کار به چه تعداد منبع نور نیاز دارم ؟

در اینجا چند نوع مختلف از تنظیمات نورپردازی وجود دارد که بیشتر در عکاسی استودیویی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

سافت باکس

سافت باکس یکی از مهمترین تجهیزات در عکاسی استودیویی به شمار می‌رود و می‌تواند منبع اصلی نور را اصلاح کند تا یک نور نرم‌تر و یکنواخت‌تر به وجود بیاید.

استفاده از آنها در هر استودیوی عکاسی بسیار مفید خواهد بود. آنها کنترل بسیار خوبی هم روی میزان و شدت و جهت نور به شما می‌دهند.

می‌توانید نور را به سمت سوژه نشانه بگیرید و آن را از طریق پنل دیفیوزر منتقل کنید. این همان چیزی است که اثر نرم‌تری از نور را ایجاد می‌کند.

شاید قبل از شروع استفاده از آن و یا خرید یک سافت باکس حرفه‌ای، بهتر باشد کمی استفاده از آنها را تمرین کنید.

شما باید بدانید که چگونه نور جهت گرفته می‌تواند بر یک تصویر تأثیر مثبت یا منفی بگذارد. جایی که سایه‌ها از بین می‌روند و سوژه در شرایط خاصی تغییرات مختلفی را از نظر نورپردازی می‌تواند داشته باشد.

سافت باکس‌ها را می‌توان به یک فلاش خارجی وصل کرد، فرقی ندارد که منبع شما یک نور ثابت یا یک اسپیدلایت باشد.

اگر از یک منبع نور مداوم استفاده می‌کنید، راهی را برای کنترل شدت نور انتخاب کنید تا بتوانید به ظاهری که می‌خواهید برسید.

چتر نورپردازی

چترهای نورپردازی را شاید بتوان محبوب‌ترین گزینه برای نورپردازی در عکاسی استودیویی به حساب آورد. نصب آنها بسیار آسان است، حمل و نقل آن‌ها نیز بسیار آسان است و در عین حال فوق‌العاده کاربردی خواهند بود.

چترهای نورپردازی برای افرادی که می‌خواهند به تازگی استودیوی عکاسی خودشان را راه اندازی کنند کاملا ضروری خواهند بود، همچنین می‌تواند در شرایط مختلفی هم مورد استفاده قرار بگیرد.

اگر در زمینه‌ی نورپردازی کاملاً تازه وارد هستید، استفاده از یک چتر نورپردازی گزینه‌ای کاملا هوشمندانه برای شما خواهد بود.

اما باید به این نکته هم توجه داشته باشید که همه‌ی چترها مثل هم نیستند و در واقع به دو دسته‌ی زیر تقسیم می‌شوند.

• چترهایی که نور را به صورت مستقیم به سوژه می‌تابانند
• چترهایی که از سیستم بازتاب برای نورپردازی روی سوژه استفاده می‌کنند

چترهایی که نور را به صورت مستقیم به سوژه می‌تابانند

اینها شبیه به همان سافت باکس‌ها هستند. شما نور را در جهت سوژه‌ی خود قرار می‌دهید. نور از طریق دیفیوزر پخش می‌شود.

تنها موردی که باید در نظر داشته باشید این است که چترهایی که نور را به صورت مستقیم به سوژه می‌تابانند نسبت به سافت باکس‌ها، کنترل جهت گیری کمتری از نور را ارائه می‌دهند. نور در یک منطقه‌ی بسیار بزرگتر پخش می‌شود و نسبت به حالت عادی بسیار نرم‌تر است.

کنترل این نوع چترها در مقایسه با چترهای بازتابی نسبتا آسانتر است. آنها نورپردازی بسیار گسترده و نرمی را می‌توانند تولید کنند.

پیشنهاد نویسنده : عکاسی خلاقانه با تکنیک لانگ اکسپوژر : با نوردهی ۵ ثانیه‌ای عکس‌های متفاوتی را ثبت کنید !

علاوه بر آن این نوع چترها قیمت کمتری نسبت به سافت باکس‌ها و سایر چترها دارند و غالبا با تمامی نورهای خارجی سازگاری کامل دارند.

چترهایی که از سیستم بازتاب برای نورپردازی روی سوژه استفاده می‌کنند

چترهای بازتابنده‌ی نور، بازتاب نور را از داخل خود به سوژه می‌تابانند. به این صورت که منبع نور رو به داخل آنها و پشت به سوژه قرار می‌گیرد و سطح داخلی چتر که برای بازتاب طراحی شده است، نور پراکنده و نرم را به سوژه می‌تابانند.

البته باید توجه داشته باشید که نور نهایی با استفاده از این چترها اندکی کاهش پیدا می‌کند، همچنین کنترل آنها برای عکاسان مبتدی نسبتا سخت خواهد بود. مزیت اصلی اما این است که می‌توان از آنها در محیط‌های بزرگتر، و یا حتی فضای باز استفاده کرد.

در این سناریو شما قادر نخواهید بود که چتر را برای دریافت نور بیشتر به سمت سوژه نزدیک کنید.

از طرف دیگر، یک چتر بازتابنده قادر است نور بسیار نرم و خوبی را تأمین کند.

هنگام خرید چترهای بازتابنده باید توجه داشته باشید که باید از آنها تنها با استفاده از منابع نوری مداوم استفاده کنید، مثل لامپ‌ها و یا چراغ‌ها.

همچنین می‌توانید چترها را به صورت جداگانه خریداری کنید و آنها را به یک فلاش خارجی یا منبع نور جداگانه اضافه کنید.

این به بودجه و نوع اولویت نور برای شما بستگی دارد.

تکنیک‌های مختلف نورپردازی در عکاسی استودیویی

اکنون که می‌دانید منابع نور مختلف هر کدام چه کاری را انجام می‌دهند و برای سبک عکاسی خود باید به دنبال چه کیتی باشید، بهتر است الگوها و قوانینی را در مورد نورپردازی استودیویی بدانید. برخی از این تکنیک‌ها به نور سخت و برخی دیگر به نور نرم نیاز دارند. هیچ قانونی وجود ندارد که در چه موقعیتی باید از کدام یک از آنها استفاده کنید، اما برخی از حالت‌ها در شرایطی خاص کاربردهای متفاوتی دارند که به آنها خواهم پرداخت.

نورپردازی یک طرفه ( Split Light )

نور خود را 90 درجه در امتداد صورت سوژه‌ی خود بچرخانید. شما در این الگو تنها یک طرف از صورت را روشن خواهید کرد و سمت دیگر کاملا تاریک خواهد بود. خط سایه به صورت عمودی صورت سوژه را خواهد گرفت و یک پرتره‌ی بسیار چشمگیر را ایجاد خواهد کرد.

نورپردازی رامبراندی ( Rembrandt Lighting )

در این الگو باید منبع نور را کمی کمتر از 90 درجه در امتداد صورت سوژه‌ی خود بچرخانید. همچنین لازم است کمی ارتفاع بگیرد، البته این ارتفاع به سوژه‌ی شما بستگی دارد. برای اینکه به الگوی صحیح برسید، باید یک مثل روشن روی گونه‌ی سوژه‌ی شما ایجاد شده باشد. این مثلث نه باید بخش بزرگی از چشم را در بگیرد و نه بینی.

سایه‌هایی که به واسطه‌ی این نوع نور ایجاد می‌شوند، به چهره‌های گرد کمک می‌کنند کمی باریک‌تر به نظر برسند. در نامگذاری این تکنیک نورپردازی از نام نقاش معروف رامبرانت ( Rembrandt ) استفاده شده است، چرا که او در طراحی‌های خود از این الگو برای نمایش نور استفاده می‌کرد.

پیشنهاد نویسنده : اشکال، الگوها، بافت‌ها و خطوط در عکاسی : با کمی صبر و تمرین تصاویر بی نظیری را ثبت کنید !

نورپردازی حلقه‌ای ( Loop Lighting )

برای رسیدن به این الگوی نورپردازی باید منبع نور را در زاویه‌ی 30 تا 45 درجه‌ای در طرف مقابل سوژه‌ی خود قرار دهید تا نور را به سمت بخشی از صورت سوژه بتاباند.

هنگامی که نور کمی بالاتر از سطح چشم قرار می‌گیرد، به چهره‌ی سوژه‌ی شما ظاهری منحصر به فرد می‌دهد. این نوع نور برای اکثر مردم بسیار دلپذیر است، بنابراین معمولا می‌توانید از آن در عکاسی پرتره‌ی استودیویی استفاده کنید.

نورپردازی پروانه‌ای ( Butterfly Lighting )

نور را مستقیماً در پشت و بالای دوربین خود قرار دهید، همچنین باید دقیقا مقابل سوژه و کمی بالاتر از آن باشد. این نور سایه‌ای به شکل بال پروانه را مستقیماً در زیر بینی افراد می‌تاباند.

هنگامی که نور را با استفاده از پایه در ارتفاعی مناسب قرار دهید، ممکن است سایه‌هایی روی گونه‌ی سوژه هم به وجود بیاید که البته به خود او بستگی دارد.

نورپردازی گسترده / کوتاه ( Broad / Short lighting )

این دقیقاً یک تکنیک نورپردازی نیست و می‌توان آن را زیرمجموعه‌ای برای سایر تکنیک‌ها به حساب آورد، این حالت که کم و بیش برای توصیف میزان نور در چهره‌ی سوژه مورد استفاده قرار می‌گیرد.

در این روش باید سوژه را کمی بچرخانید، سپس منبع نور را درست در بالای دوربین قرار دهید. اگر بخشی از صورت سوژه که بیشتر روشن شده است مقابل دوربین باشد، آن را نورپردازی گسترده می‌نامند.

در طرف مقابل اگر سمتی که تاریک‌تر است رو به دوربین باشد، صورت کمی لاغرتر از حالت عادی به نمایش در خواهد آمد و آن را نورپردازی کوتاه می‌نامند.

نتیجه گیری …

اگر همه چیز را از ابتدا خریداری می‌کنید و مشکلی هم از بابت هزینه‌ها ندارید، بهتر است به خرید کیت فلاش استودیویی کامل که همه چیز را در خود دارد فکر کنید.

کیت‌های مختلفی برای عکاسی استودیویی وجود دارند که هر کدام قیمت‌های متفاوت و کاربردهای متفاوتی هم دارند. این کیت‌ها معمولاً دارای یک فون رنگی با پس زمینه‌ی استاندارد، چند منبع نور استاندارد، چتر عکاسی، سافت باکس، دیفیوزر و پایه‌های نگهدارنده‌ی هرکدام هستند. همچنین تمامی آنها در یک کیف قرار می‌گیرند.

اما نکته‌ی منفی در مورد آنها این است که ممکن است چیزی که می‌خواستید نباشد و یا بخشی از آن مطابق سبکی که انجام می‌دهید نباشد.

پیشنهاد نویسنده : فاصله کانونی لنز در عکاسی چیست و چه تاثیری دارد ؟

پیشنهاد من این است که سرمایه‌ی خود را روی خرید کالاهای با کیفیت بگذارید، همچنین بهتر است از یک منبع نور ساده با یک چتر استفاده کنید.

من اولین باری که منبع نور خودم را روشن کردم مدت زمان زیادی درگیر تنظیمات آن بودم، شما هم سعی کنید در ابتدا به صورت کامل به تجهیزات خود مسلط شوید. این کار شما را در عکاسی استودیویی چند پله به جلو خواهد برد.

اگر توانایی خرید یا اجاره‌ی استودیو و یا تجهیزات آن را ندارید، بهتر است در ابتدای کار از استودیوهای دیگر استفاده کرده و آنها را برای چند ساعت یا چند روز اجاره کنید. به این ترتیب می‌توانید سرمایه گذاری بهتری روی استودیوی خود در آینده هم داشته باشید.

امیدوارم مقاله‌ی ” آموزش عکاسی استودیویی : هر آنچه برای شروع نیاز است بدانید ! “ برایتان مفید و جذاب بوده باشد. نظرات و پیشنهادات خود را با ما در میان بگذارید. همچنین اگر پرسشی وجود داشت، آن را در بخش نظرات همین پست مطرح کنید تا پاسخ دهم. موفق باشید !