برندگان و برگزیدگان رویداد World Press Photo 2020 معرفی شدند !
اخبار
بنیاد برگزاری رویداد جهانی World Press Photo 2020 برندگان و برگزیدگان خود را برای سیزدهمین دورهی مسابقات سالانه اعلام کرد. رویداد عکاسی مطبوعاتی جهانی برندگان را در 8 گروه دسته بندی کرده است. نزدیک به 74.000 تصویر از 4.282 عکاس برای این مسابقه ارسال شده بودند. 44 برنده نیز معرفی شدند که 30 تای آنها اولین باری است که این مقام را به دست میآورند. شرکت کنندگان این رویداد از بیش از 24 کشور جهان بودند.
هیئت داوران، متشکل از 17 عکاس حرفهای از 6 قارهی زمین، ” Straight Voice ” را از یاسوشیشی چیبا ( Yasuyoshi Chiba ) که چند ماه پیش هم به عنوان نامزد نهایی انتخاب شده بود، به عنوان عکس سال انتخاب کردند. او میگوید : ” این عکس لحظهای از یک اعتراض گروهی صلح آمیز بود که من در طول اقامتم با آن روبرو شدم. ” چیبا از اثر برگزیدهی خود میگوید : ” من احساس همبستگی ناپذیر آنها را مانند آتشی که هیچوقت خاموش نشده و هر لحظه شعلهورتر میشود احساس کردم. “
” Kho, the Genesis of a Revolt ” توسط رومن لوراندو ( Romain Laurendeau )، که تصویری از جوانان الجزایری بود، به بزرگترین اعتراض در دهههای اخیر منجر شد، این تصویر هم به عنوان بهترین عکس مطبوعاتی داستانی سال انتخاب شد. او میگوید : ” این غیرممکن بود که من خودم را در بخشی از این جوانان پیدا نکرده و نشناسم. آنها جوان هستند اما از این وضعیت خسته شدهاند و فقط میخواهند مثل همهی مردم عادی جهان زندگی کنند. “
پیشنهاد نویسنده : ۷ دوربین تاثیر گذار تاریخ : دوربینهایی که که انقلابی در عکاسی ایجاد کرده و تاریخ را متحول کردند
استیو وینتر ( Steve Winter ) نیز با عکس ” The Tiger Next Door “، در بخش موضوعات معاصر و داستانی جایزهی دوم را به دست آورد. همهی برندگان مسابقه داستان سرایی دیجیتال را میتوانید در صفحهی اصلی وبسایت World Press Photo مشاهده کنید.
عکسهای برنده و تمامی برگزیدگان در دیگر بخشهای رویداد World Press Photo 2020 ، در طول نمایشگاه سالانه جهانی که هر سال در آمستردام برگزار میشود نمایش داده خواهد شد. تاریخ برگزاری این نمایشگاه البته هم اکنون به علت شیوع ویروس کوید 19 ( کرونا ویروس ) به تعویق افتاده است. علاقه مندان برای شرکت در این رویداد میتوانند با نگاهی به تقویم رویداد جهانی World Press Photo در آن ثبت نام کنند.
بیایید در ادامه نگاهی به آثار برگزیده و برتر داشته باشیم …

World Press Photo Story of the Year
‘Kho, the Genesis of a Revolt’ by Romain Laurendeau (France)
عنوان : هواداران فوتبال در مسابقهای که در پشت درهای بسته به دلیل خشونت در حال برگزاری است، در شهر الجزایر در الجزایر، در 22 نوامبر 2014 جمع میشوند.
داستان : جوانان بیش از نیمی از جمعیت الجزایر را تشکیل میدهند و طبق گزارش یونسکو 72 درصد افراد زیر 30 سال در الجزایر بیکار هستند. لحظات محوری در تاریخ الجزایر، مانند انقلاب ” اکتبر سیاه – Black October ” در سال 1988 ، جوانان را عصبانی کرده است. اکتبر سیاه به سختی سرکوب شد، بیش از 500 نفر در پنج روز کشته شدند و به دنبال آن یک ” دههی سیاه – black decade ” با خشونت و ناآرامی صورت گرفت.
سی سال بعد، آثار آن دهه هنوز وجود دارد. در یک کشور آسیب دیده ، بیکاری زیاد منجر به کسالت و سرخوردگی در زندگی روزمره میشود و بسیاری از جوانان احساس جدایی از دولت و نهادهای آن را میکنند. در محلههای طبقهی کارگر مانند باب الوود در الجزایر، جوانان غالباً به خانه های خصوصی که آنها را ” bubbles of freedom ” مینامند، دور از نگاه جامعه و از ارزشهای محافظه کارانه اجتماعی پناه میبرند. اما احساس جامعه و همبستگی غالباً برای پاک کردن محاکمات شرایط نامناسب زندگی کافی نیست.
در فوریه سال 2019، عدهای از جوانان از محلههای طبقه کارگر دوباره به خیابانها رفتند و به یک چالش در سراسر کشور برای سلطنت رئیس جمهور طولانی مدت عبدالعزیز بوتفلیکا تبدیل شدند.
Kho ( لغتی به معنای ” برادر ” در عربی محاوره آفریقای شمالی ) در مورد پیدایش یک شورش است. این داستان اضطراب عمیق جوانان است، که با جرات به چالش کشیدن اقتدار، به سایر مردم الهام بخش است تا به این اقدامات بپیوندند و بزرگترین جنبش اعتراضی در الجزایر را بعد از دهها سال دوباره به وجود بیاورند.

World Press Photo Story of the Year Nominee
‘Ethiopian Airlines Flight 302 Crash Site’ by Mulugeta Ayene (Ethiopia)
عنوان : بازرسی از آوارها و لاشههای به جا مانده از هواپیما در محل سقوط هواپیمایی اتیوپی Airlines ET302، در نزدیکی آدیس آبابا در اتیوپی، در تاریخ 11 مارس 2019.
داستان : در 10 مارس 2019 میلادی، هواپیمایی اتیوپیان هواپیمایی ET302، یک بوئینگ 737 MAX، شش دقیقه پس از برخاستن از فرودگاه آدیس آبابا از رادار ناپدید شد و به زمین سقوط کرد، و در نتیجه تمام 157 نفر سرنشین حاظر در هواپیما کشته شدند. این برخورد به حدی سنگین بود که هر دو موتور در دهانهای به عمق 10 متر در زمین دفن شدند.
یک هفته پس از این سانحه، تابوتهای خالی در مراسمی در کلیسای جامع ترینیتی در آدیس آبابا به خاک سپرده شد، چرا که قربانیان قادر به شناسایی نبودند. مقامات از محل سقوط، تنها کیسههای خاکی را به بستگان دادند. در 14 نوامبر، هشت ماه پس از این سقوط، محل برخورد و پوشش بقایای ناشناس قربانیانی که در ردیف تابوتهای یکسان دفن شده بودند، پوشانده شده است.
حادثهای شبیه به آن با سقوط هواپیمای Lion Air، که یک MAX 737 بود، حدود 12 دقیقه پس از برخاستن از جاکارتا در اکتبر 2018 انجام شد. کشورهایی در سراسر جهان، در ابتدا به استثنای ایالات متحده، 737 MAX را پایه گذاری کردند. گزارشهای اولیه نشان میدهند که خلبانان با وجود اینکه از اقدامات توصیه شده توسط بوئینگ رعایت کردهاند، اما قادر به جلوگیری از حرکتهای مکرر هواپیما نبودند.
به نظر میرسد که در هر دو مورد خلبانان در تلاش بودند تا با سیستم ایمنی خودکار طراحی شده برای جلوگیری از برخورد به زمین مقابله کنند، که بارها و بارها دماغ هواپیما را به سمت پایین فشار میداد. به نظر میرسید که این سیستم فعال میشود، احتمالاً به دلیل وجود یک سنسور معیوب، حتی اگر هیچ اشتباهی نبود.
بعداً مشخص شد که خلبانان هواپیمایی آمریکا با MAX در مورد مسائل احتمالی ایمنی با بوئینگ هشدارهایی را داده بودند. بوئینگ در مقابل تماسهای آنها مقاومت کرده بود اما قول رفع این مشکل را نیز داده بود، اما در زمان سقوط پرواز ET302 هیچ یک از اقدامات لازم انجام نشده است. این هواپیماها تا سال 2020 روی زمین باقی ماندند.

Contemporary Issues – First Prize, Stories
‘The Longest War’ by Lorenzo Tugnoli (Italy) for The Washington Post
عنوان : یک تیم ضد ماین نیروهای دفاعی و امنیتی ملی افغانستان ( ANDSF ) یک بمب کنار جادهای ( IED ) را که در بزرگراه غزنی در قندهار در شرق افغانستان، در 2 دسامبر 2019 کشف شد، منفجر میکنند. IED ها یکی از دلایل عمدهی تلفات در بین غیر نظامیان و اعضای ANDSF هستند.
داستان : طالبان در سال 2019 دستاوردهای قابل توجهی در سرزمینهای مختلف تحت پوششش ایجاد کردند و نفوذ خود را در افغانستان افزایش داد. هجده سال پس از حمله ایالات متحده و پنج سال پس از زمان دفاع ملی و نیروهای امنیتی افغانستان ( ANDSF ) مسئولیت امنیت افغانستان، کنترل یا رقابت با طالبان را برعهده گرفته است. در حدود نیمی از کشور، در زیر سایهی این اتفاقات قرار دارد.
به نظر میرسد مذاکرات صلح در ژانویه در حال نزدیک شدن به توافق نهایی در ماه آگوست بود، اما توسط رئیس جمهور آمریکا، دونالد ترامپ در ماه سپتامبر دوباره نقض شد. در حالی که هر دو طرف تلاش کردند چیزهایی را به دست آورند، اما درگیریها بیش از گذشته افزایش یافت، در حالی که مذاکرات از طریق زمین، مشروعیت سیاسی بیشتری را برای طالبان فراهم میکردند. فراوانی و گسترش خشونتهای طالبان باعث شده است که نیروهای امنیت ملی افغانستان ( ANDSF ) تحتالشعاع قرار بگیرند و در برخی موارد نیز غفلت کنند و آمار تلفات بالایی داشته باشند.
تشدید درگیری همچنین جمعیت غیرنظامی را به شدت تحت تأثیر قرار داده و منجر به تلفات زیاد، آوارگی اجباری، ناامنی شدید، عدم دسترسی به آموزش و پرورش و تضعیف سیستم بهداشت عمومی شده است. گزارشی که در ژوئن سال 2019 توسط مؤسسهی صلح و اقتصاد منتشر شد، افغانستان را به عنوان ” کشوری با کمترین رویکرد صلح آمیز ” در جهان و به عنوان جایگزینی برای سوریه معرفی کرد، اما در اوایل سال 2020 به نظر میرسید که یک توافق صلح بار دیگر امکان پذیر شده است.
پیشنهاد نویسنده : برندگان رویداد International Landscape Photographer of the Year 2019 معرفی شدند !

Contemporary Issues – Second Prize, Stories
‘The Tigers Next Door’ by Steve Winter (United States) for National Geographic
عنوان : کوین آنت در روز 30 آوریل سال 2019 در محل تفریحی Myrtle Beach Safari در کارولینای جنوبی در ایالات متحده آمریکا، با کارمندان خود از استخری که در آن ببرها شنا میکنند، بازدید میکند. آنها در حال بازی کردن با توله ببرها بودند.
داستان : بین 5.000 تا 10.000 ببر در ایالات متحده آمریکا، در اسارت زندگی میکنند. باغ وحشهای کنار جادهای و مشاغل دیگر ببرها را پرورش میدهند و میهمانان را به حیوان خانگی و تفریح با آنها متهم میکنند. افراد همچنین ببرها را به عنوان حیوانات خانگی نگه میدارند. در مقابل، فقط 3.900 ببر وحشی در آسیا و 1.659 باغ وحش معتبر در سراسر جهان وجود دارد.
بسیاری از حیوانات خانگی عجیب و غریب در آمریکا تحت پوشش قانون گونههای در معرض خطر در سال 1973 قرار نمیگیرند، که فقط مربوط به حیوانات گرفته شده از دل طبیعت است، نه آنهایی که در اسارت پرورش داده میشوند. چهار ایالت از ایالات متحده آمریکا قانونی در مورد نگهداری گربههای بزرگ به عنوان حیوان خانگی ندارد و در ده مورد دیگر، اگرچه مجوزهای لازم فراهم شده است، اما پس از اطمینان از نگهداری خوب از حیوان خانگی، میتوان از آن مدرک برای دستیابی به حیوانات بزرگتری مانند ببر استفاده کرد.
در حالی که تولههای خریداری شده به عنوان حیوانات خانگی چهار ماهه هستند، آنها بسیار بزرگ و خطرناک میشوند تا بتوانند در داخل خانه خود را حفظ کنند و سپس به فروش میرسند، و این نگرانی را مبنی بر اینکه این تجارت، تجارتی غیرقانونی در سطح بینالمللی است، ایجاد میکند. تحقیقات وزارت کشاورزی ایالات متحده ( USDA )، که وظیفه اجرای قانون رفاه حیوانات را نیز برعهده دارد، بین سالهای 2016 تا 2018 با 92 درصد کاهش مواجه شده است.
در ماه ژوئن، مجلس نمایندگان ایالات متحده به دلیل تغییر مسیر تمرکز، USDA را مورد انتقاد قرار داد. اکنون قانون ایمنی عمومی فدرال برای گربههای بزرگ پیشنهاد شده است. این مسئله شکاف قوانین دولت را منع خواهد کرد و مالکیت خصوصی گربههای بزرگ را ممنوع میکند، و اطمینان میدهد که در صورت عدم بازگشت آنها به دل طبیعت، میتوان آنها را به پناهگاههای معتبر منتقل کرد.

Contemporary Issues – Third Prize, Stories
‘Exodus’ by Nicolò Filippo Rosso (Italy)
عنوان : مهاجران در تاریخ 6 ژوئیه 2018 در یک کامیون در نزدیکی مرز کلمبیا و ونزوئلا، در لا گوجیرا، کلمبیا، جمع شدند.
داستان : یک بحران سیاسی و اقتصادی در ونزوئلا، از سال 2016 به بعد، منجر به افزایش مهاجرت مردم از این کشور شد. ونزوئلائیها گفتند که به دلایل مربوط به ناامنی و خشونت، عدم دسترسی به مواد غذایی، دارو و خدمات ضروری و از دست دادن درآمد به دلیل اوضاع سیاسی مجبور به عزیمت از کشورشان هستند. کلمبیا بیشترین تأثیر این خروج را احساس میکند.
طبق گزارشات UNHCR، تا اکتبر سال 2019 حدود 4.5 میلیون ونزوئلایی این کشور را ترک کرده بودند که از این تعداد 1.6 میلیون نفر به کلمبیا مهاجرت کردند. دیگران قبل از عزیمت به کشورهای اطراف، از طریق کلمبیا حرکت کرده بودند. حتی اگر ونزوئلا در ماه فوریه رسما مرز زمینی خود با کلمبیا را ببندد، حدود 300 نقطهی عبور مخفیانه همچنان فعال خواهد بود. بیش از نیمی از مهاجران ونزوئلا در کلمبیا فاقد وضعیت منظم هستند، بنابراین دسترسی به بهداشت، تحصیلات و اشتغال قانونی برای آنها وجود ندارد.
سازمانهای خیریه و سازمانهای غیردولتی به تأمین نیاز پزشکی و غذا به مردم کمک کردند، اما بسیاری از آنها به سکونتگاههای غیر رسمی یا زندگی در خیابانها پایان دادند. در اوایل سال 2020، دولت کلمبیا دو مجوز ویژه ویژه اقامت را اعلام کرد که باعث میشود بیش از 100.000 ونزوئلایی بتوانند در این کشور بمانند و کار کنند و این حکم را صادر کردند که کودکانی که در این کشور با والدینی ونزوئلایی متولد میشوند، میتوانند تابعیت کلمبیا را به دست آورند، اما تعداد زیادی از مردم همچنان مشمول دریافت این ویژگیها نیستند.

Environment – Second Prize, Stories
‘Fading Flamingos’ by Maximilian Mann (Germany)
عنوان : کشاورزان سیب در نزدیکی دریاچه ارومیه در ایران، در تاریخ 14 سپتامبر 2018 محصولات خود را برداشت میکنند. این منطقه به دلیل پرورش سیبهای بسیار مرغوب معروف است.
داستان : دریاچهی ارومیه، در شمال غربی ایران، زمانی یکی از بزرگترین دریاچههای نمکی در جهان بود، اما حالا در حال خشک شدن است. در دههی 1990، مساحت این دریاچه دو برابر کشور لوکزامبورگ بود، اما خشکسالی شدید و افزایش دمای هوا در فصل تابستان باعث افزایش تبخیر سطحی آن شد. علاوه بر این، چاههای غیرقانونی به همراه گسترش سدها و پروژههای آبیاری در کنار شاخههای دریاچه، آب را به مزارع مختلف انتقال دادهاند.
تحقیقات انجام شده توسط یک گروه بینالمللی از دانشمندان در سال 2014 نشان میدهد که این دریاچه از دههی 1970 حدود 12 درصد از اندازهی آن کاهش یافته است. علاوه بر این، متخصصان محیط زیست استدلال میکنند که یک جادهی خاکی به طول 15 کیلومتر که دریاچه را به دو قطعه تقسیم میکند، که در سال 2008 ساخته شده است، باعث جلوگیری از جریان آب بین دو طرف این دریاچه میشود.
دریاچه در معرض بیابانی وسیع با نمکی فراوان قرار دارد که قادر به حمایت از کشاورزی نیست و مستعد طوفانهای نمکی است که بر روی کشاورزی در اطراف آن تأثیر منفی میگذارد و باعث اختلالات چشم، پوست و ریه میشود. ساکنان منطقه، که دریاچه برایشان زمانی تفریحی بود، در حال دور شدن از آنجا هستند. خشک شدن همچنین بر منابع غذایی پرندگان مهاجر مانند فلامینگوها، اردکها و حواصیلها تأثیر میگذارد.
رئیس جمهور ایران، حسن روحانی در طی ده سال 5 میلیارد دلار برای احیای دریاچهی ارومیه بودجه در نظر گرفته است و برنامهی توسعه سازمان ملل متحد برای معرفی شیوههای کاری پایدارتر نیز با کشاورزان همکاری میکند.

General News – Second Prize, Stories
‘Chile: The Rebellion Against Neoliberalism’ by Fabio Bucciarelli (Italy) for L’Espresso
عنوان : عاملین تظاهرات در هنگام درگیریها در سانتیاگو در شیلی، در تاریخ 28 نوامبر 2019 در برابر جتهای توپ توپ مقاومت میکنند.
داستان : در گستردهترین ناآرامیهای داخلی در تاریخ اخیر شیلی، مردم در طول سال در اعتراض به نابرابری اقتصادی تظاهرات و قیام کردند. بر اساس گزارش سازمان ملل متحد، شیلی با وجود اینکه یکی از مرفهترین کشورها در منطقه است، اما همچنین نابرابرترین کشور در گروه کشورهای عضو OECD نیز به حساب میآید. فقط 1٪ از جمعیت آن 33٪ از ثروت خود را کنترل میکنند.
محرک ناآرامیها افزایش قیمت کرایههای مترو بود که در 18 اکتبر توسط رئیس جمهور سباستین پیونرا انجام شد. تظاهرات مسالمت آمیز در پایتخت سانتیاگو اعتراضات دیگری را به دنبال انجام یک قیام در سطح کشور برانگیخت. تقاضاها شامل اصلاحات جامع اقتصادی و جایگزینی قانون اساسی شد، که در دوران حکومت آگوستو پینوشه در دهه 1980 تدوین شد و این یک پایه قانونی برای اقتصاد محور بازار ایجاد کرد و حقوق بازنشستگی، بهداشت و آموزش را خصوصی کرد.
تظاهراتها در ابعادی بسیار بزرگتر اجرا شد، بزرگترین آنها در 25 اکتبر بیش از یک میلیون نفر از مردم را شامل میشد و بطور فزایندهای خشونت به همراه داشت. به گفته دیده بان حقوق بشر، مقامات از تظاهرات کنندگان از جمله اسلحههای گلولهای که باعث جراحت افراد زیادی در ناحیهی چشمها شده و از سوء استفاده از جمله تجاوز به افراد در بازداشت، متهم به استفاده بیش از حد از معترضین کردند.
زنان به ویژه پس از گزارشهای مربوط به حقوق بشر و جرائم جنسی علیه معترضان زن توسط نیروهای امنیتی، نقش برجستهای را در تظاهراتها ایفا کردند. در 15 نوامبر، رئیس جمهور پیسرا اعلام کرد همه پرسی درباره قانون اساسی جدید که قرار است در سال 2020 برگزار شود، انجام میشود، اما ناآرامیها با مطالبات تحقیق درباره نقض حقوق بشر در جریان اعتراضات و بازنگری فوری سیستمهای بازنشستگی، بهداشت و آموزش ادامه یافت.
پیشنهاد نویسنده : برگزیدگان جوایز ملی جشنواره Sony World Photography 2020 معرفی شدند

General News – Third Prize, Stories
‘ISIS and its Aftermath in Syria’ by Ivor Prickett (Ireland) for The New York Times
عنوان : دو مرد در تاریخ 4 آوریل 2019 در یک محلهی ویران شده در رقه در شمال سوریه قدم میزنند. تعداد بسیار کمی از خانوادهها پس از رهایی شهر از دست داعش برای زندگی به شهر رقه بازگشتند.
داستان : تا اوایل سال 2019، سرزمینی که توسط گروه داعش در سوریه نگهداری میشد به یک لکه چهار کیلومتر مربعی در جنوب شرقی، با محوریت روستای باغوز کاهش یافته بود. عقب نشینی داعش از شمال سوریه تحت یورش شبه نظامیان ترکیبی نیروهای دموکراتیک سوریه ( SDF ) به رهبری یگانهای حفاظت مردم کردستان ( YPG ) و توسط یک ائتلاف بینالمللی از نیروهای عمدتاً آمریکایی پشتیبانی شد.
با عقب نشینی داعش، دهها هزار نفر از مردم آنگلو بیرون آمدند که بسیاری از آنها همسران و فرزندان مبارزان خارجی داعش بودند. تعداد زیادی از جنگجویان داعش خود را تسلیم کردند یا اسیر شدند. کردها با مشاجره چه کارهایی با این تعداد بسیاری از زندانیان انجام داده بودند، که بسیاری از آنها زیر 18 سال و یتیم شده یا از خانواده خود جدا شدهاند. سپس، در آغاز اکتبر، رئیس جمهور آمریکا، دونالد ترامپ، دستور داد نیروهای آمریکایی را از شمال سوریه بیرون ببرند.
در 9 اکتبر، ترکیه، که نیروهای کرد در مرزهای خود را با توجه به شورشهای چند ساله کردها علیه ترکیه تهدید امنیتی میدانست، به شمال سوریه حمله کرد و هدف آن پایان دادن به کنترل کردها بر این قلمرو بود. هنگامی که نیروهای کرد توجه خود را به حریف جدید تغییر دادند، سرنوشت هزاران زندانی حتی نامشخصتر از قبل شد.

Long-term Projects, Second Prize
‘Hafız: Guardians of the Qur’an’ by Sabiha Çimen (Turkey)
عنوان : دانش آموزان در مراسم فارغالتحصیلی خود از مدرسهی قرآن در استانبول در ترکیه، در 23 آوریل 2017، ترانهی وداع را میخوانند.
داستان : مسلمانانی که قرآن را کاملاً حفظ میکنند، مجاز هستند قبل از نام خود از عنوان ” حافظ ” استفاده کنند. آنها بر این باورند که هر کس کتاب مقدس را به خاطر بسپارد و از آموزههای آن پیروی کند، از جانب خداوند پاداش دریافت کرده و در بهشت جایگاهی را پیدا میکند.
قدمت این باور به روزهایی برمیگردد که بی سوادی گسترده بود و کاغذ نیز بسیار گران معامله میشد، بنابراین حافظان به عنوان نگهبانان کلام مقدس دیده میشدند و آن را برای نسلهای آینده زنده نگه میداشتند. قرآن کریم 6،236 آیه دارد و معمولاً حفظ آن با تکرار و تلاوت به دست میآید.
در ترکیه هزاران مدرسهی قرآنی برای این منظور وجود دارد و بسیاری از آنها مخصوص دختران است. در سنین بین 8 تا 17 سالگی، بیشتر افراد سه یا چهار سال طول میکشد تا یک بار کامل آن را حفظ کنند و این کار نیاز به تمرکز و زمان گذاشتن بسیار زیادی دارد. پس از فارغالتحصیلی، بیشتر این دختران با مردهایی ازدواج میکنند و خانوادههایی را تشکیل میدهند، اما همچنان متن مقدس قرآن را حفظ میکنند.
این عکاس در سن 12 سالگی با خواهر دوقلوی خود در یک مدرسه قرائت شرکت کرد و به همین ترتیب میتواند جهانی را برای بسیاری ناشناخته کند. پروژه او زندگی روزمره شبانه روزی در مدارس قرآن را دنبال میکند و نه تنها احساسات آنها را نشان میدهد در حالی که سعی میکنند متون مقدس را به خاطر بسپارند، بلکه این که چگونه آنها رویاهای زنان جوان را در سن خود حفظ میکنند، و همچنین شیوههای قانون شکنی و سرگرمی زندگی مدرسه وقتی که درس نمیخوانند.

Nature – Second Prize, Stories
‘Pangolins in Crisis’ by Brent Stirton (South Africa) for National Geographic
عنوان : مردی در تاریخ 4 ژانویه سال 2019 یک پانگولین یا پولک پوست را برای بردن به جایی که در آن ذبح میشود، آماده میکند. او این کار را برای تهیهی یک وعدهی غذایی در یکی از رستورانهای حومهی شهر گوانگژو در چین انجام میدهد.
داستان : پانگولینها یا پولک پوستها پستانداران پوست داری هستند که بعضی اوقات آنها را با خزندگان اشتباه میگیرند. آنها بیشتر ترکیبی از خرس، سگ، مورچه خوار و آرمادیلو هستند. محل زیست آنها در آسیا و بخشهایی از آفریقا بوده و از اندازه یک گربه خانگی تا طول بیش از یک متر متغیر هستند. آنها حیوانات انفرادی هستند و فقط برای جفت گیری و تولید مثل بین یک تا سه فرزند، که حدود دو سال رشد میکنند، جفت گیری انجام میدهند.
پانگولینها در بعضی از مناطق آسیا برای طب سنتی بسیار با ارزش بوده و گوشت آن را یک ظرافت قلمداد میکنند. در گزارش سال 2017 توسط Traffic، شبکه نظارت بر تجارت حیات وحش، آمده است که پانگولینها در حال حاضر بیشترین حیوانات مورد معامله غیرقانونی در جهان هستند که حداقل یک میلیون تخمین زده میشود در طی ده سال گذشته شکار کنند. هر هشت گونه پانگولین تحت قوانین ملی و بینالمللی محافظت میشوند و دو مورد رسما در معرض خطر جدی انقراض قرار دارند.

Portraits – Second Prize, Stories
‘Between Right and Shame’ by Tatsiana Tkachova (Belarus)
عنوان : ناتالیا ( 62 ساله ) در هنگام انفجار نیروگاه هستهای چرنوبیل باردار بود. اگرچه کودک او سالم به دنیا آمد، اما او از ترس اینکه پرتوهای رادیو اکتیو و اثرات واپاشی هستهای روی او مانده باشد، دیگر باردار نشد. او همچنین احساس میکرد که نمیتواند با دو فرزند کنار بیاید، بنابراین دومین بار سقط جنین را انجام داد. این عکس در تاریخ 22 آوریل 2018 ثبت شده است.
داستان : قوانین سقط جنین در بلاروس اجازه میدهد تا در صورت درخواست تا 12 هفته از بارداری و در برخی شرایط پزشکی یا اجتماعی تا 28 هفته خاتمه یابد که آنها را در بین لیبرالترینها در اروپا قرار میدهد. با این وجود، سقط جنین هنوز هم تابو برای بسیاری از زنان است، و بسیاری تمایلی ندارند که اعتراف کنند که جنین خود را سقط کردهاند. کمپینهای ” No abortion week ” به صورت سالانه برگزار میشود، ولی تصمیم برای سقط جنین اغلب با احساس شرم بسیاری برای زنان همراه است.
در این پروژه، زنان بلاروس که سقط جنین را در نظر گرفته یا تحت آن قرار گرفتهاند، داستانهای خود را بیان می کنند. زنان نسبت به تصمیمات مربوط به سقط جنین نگرانیهای زیادی داشتند، از آلودگی پس از فاجعهی هستهای چرنوبیل تا ترس از فقر، عدم تمایل به پدر و مادر مجرد یا زمینه سوءاستفاده جنسی. از آنجا که تصمیمات آنها غالباً با دشواری گرفته میشد، در این داستان آنها نمیخواستند چهرهی خود را نشان دهند و نام آنها تغییر یافته است.
پیشنهاد نویسنده : رویداد فوتوکینا ۲۰۲۰ هم به دلیل شیوع کرونا لغو شد

Sports – Second Prize, Stories
‘The Gouandé Gazelles’ by Olivier Papegnies (Belgium)
عنوان : بلااسه تچاری ( Bélassé Tchari در سمت چپ )، در گوانه در بنین، هر روز صبح از کار در زمینه خود برای تغذیه هفت فرزندش استفاده میکند. او سخت تلاش میکند تا ویرجینیا و دو خواهرش را به دبیرستان بفرستد و جاه طلبیهای فوتبالی آنها را نیز تشویق کنند. ثبت شده در تاریخ 21 فوریه 2019.
داستان : Gazelles de Gouandé از روستای Gouandé در شمال بنین یکی از 16 تیم فوتبال است که با هدف کنترل بیشتر زنان جوان در آینده خود از طریق ورزش، در سراسر کشور دایر شده است. این پروژه که توسط سازمان برنامه ریزی بینالمللی تأسیس شده است، با هدف تقویت توانمندی زنان با ارتقاء اعتماد به نفس، گسترش فرصتهای آموزشی و حمایت از ازدواج زودهنگام انجام میشود.
پس از جام جهانی زنان در سال 2019، فوتبال بانوان در محدودهی بینالمللی مورد توجه ویژهای قرار گرفت و پروژههایی مانند آن در بنین را میتوان بخشی از دید وسیعتری از قدرت ورزش برای اتحاد و گسترش آگاهی اجتماعی دانست. در ژانویهی سال 2019، بنین میزبان هیاتی از فیفا، هیئت مدیره بینالمللی فوتبال با هدف حمایت از یک استراتژی جدید ورزشی در مدارس بود و پاتریس تالون، رئیس جمهور بنین، برنامههایی را برای چهار مدرسهی جدید فوتبال، از جمله یکی برای فوتبال بانوان اعلام کرد.

Spot News – Second Prize, Singles
‘Nairobi DusitD2 Hotel Attack’ by Dai Kurokawa (Japan)
عنوان : زنان در حالی تخلیه میشوند که نیروهای امنیتی به دنبال عاملان حمله به هتل و مجتمع تجاری لوکس DusitD2، در نایروبی در کنیا، در تاریخ 15 ژانویه 2019 هستند.
داستان : پنج مهاجم قبل از ورود به لابی هتل، بمبی را به سمت وسایل نقلیه در محل پارکینگ انداختند، جایی که یک نفر انفجاری انتحاری انجام داد. حداقل 700 نفر از این مجموعه تخلیه شده و 21 کشته و 28 زخمی بر جای گذاشتند. گروه افراطی گرای اسلام گرایانه مستقر در سومالی الشباب مسئولیت این حمله را برعهده گرفت و بیانیهای را منتشر کرد که آن را پاسخی به تصمیم رئیس جمهور آمریکا، دونالد ترامپ، برای به رسمیت شناختن قدس به عنوان پایتخت اسرائیل خواند.
مجتمع DusitD2 تعدادی از شرکتهای بینالمللی را در خود جای داده است و توسط مقامات دولتی و بازدید کنندگان خارجی از آن استفاده میشود و این امر به هدفی تبدیل میشود که توجه رسانهها را به خود جلب کند. این حمله و عملیات امنیتی متعاقب آن 20 ساعت به طول انجامید و با کشته شدن هر 5 مهاجم به پایان رسید.

Spot News – Second Prize, Stories
‘Australia’s Bushfire Crisis’ by Matthew Abbott (Australia) for The New York Times
عنوان : آلومینیوم که در دمای 660.3 درجه سانتیگراد ذوب میشود؛ در 31 دسامبر 2019 در نیو ساوت ولز در استرالیا، یک ماشین در حال سوختن در Conjola Park را مشاهده میکنید، شهری که در آن آتش سوزی بیش از 89 درصد ساختمانها و محیط زیست را نابود کرده است.
داستان : فصل آتش سوزی سالانه در استرالیا از اوایل سال جاری میلادی شروع شد و بسیار شدید بود، ماههای بعد از خشکسالی رکورددار و در اثر وزش باد شدید. آتش سوزی به مراتب قویتر از حد معمول بود و بیشتر نیروهای امدادی برای مهار این آتش بزرگ از آتش نشانان داوطلب بودند. اثرات این آتش سوزی روی نیو ساوت ولز و ویکتوریا و همچنین مناطقی در استرالیای جنوبی و کوئینزلند کاملا قابل مشاهده بود و باعث از بین رفتن جنگلها و ویرانی خانههای بسیار زیادی شد.
در اواخر ژانویه سال 2020، بیش از 30 نفر کشته شدهاند، 3000 خانه از بین رفت، و حدود 12.6 میلیون هکتار زمین سوخت ( تقریباً سه برابر کل مساحت کشور هلند ). حیات وحش به سختی در این آتش سوزی آسیب دید. دانشمندان محلی تخمین زدند که تا یک میلیارد حیوان جان خود را از دست دادند و بیش از 50٪ جنگلهای بارانی گندوانا که از نیو ساوت ولز و کوئینزلند عبور میکردند به صورت کامل در آتش سوختند.
در ماه دسامبر، در حالی که شدت و سرعت این آتش سوزی به شکلی مهار نشدنی افزایش یافته بود، نخست وزیر استرالیا، اسکات موریسون، برای تعطیلات به هاوایی رفت و از وی خواسته شد که تنها پس از کشته شدن دو آتش نشان داوطلب به کشورش بازگردد. وی همچنان به عنوان قهرمان سیاستهای سوختهای فسیلی عمل میکرد و از پیوند آتش سوزیها با بحران آب و هوا خودداری میکرد.
امیدوارم مقاله ” برندگان و برگزیدگان رویداد World Press Photo 2020 معرفی شدند ! “ برایتان مفید بوده باشد. نظرات و پیشنهادات خود را با ما در میان بگذارید. همچنین اگر پرسشی وجود داشت، آن را در بخش نظرات همین پست مطرح کنید تا پاسخ دهم. موفق باشید !