5 اشتباه رایج مبتدیان هنگام تنظیم کردن دوربین
تکنیک ها
اشتباهات عکاسی
در طی سال‌ها من به عکاسان مبتدی زیادی نحوه کار با دوربین را آموزش داده‌ام؛ کار آنها را مشاهده کرده‌ام و با تعداد زیادی از اشتباهات متداول که اکثر آنها مرتکب می‌شوند مواجه شده‌ام. اگرچه مباحث بسیار زیادی در رابطه با آموزش عکاسی وجود دارد که عکاس می‌تواند یاد بگیرد، اما اگر شما بتوانید تنها از این اشتباهات پرهیز کنید یا این اشتباهات را اصلاح کنید، متوجه می‌شوید که عکس‌های شما شارپ‌تر و با کیفیت‌تر می‌شوند.
۱- بالا نبردن ایزو به اندازه کافی _ اشتباهات عکاسی
قبلا یک تفکر رایج وجود داشت مبنی بر این که بهتر است شما هنگام کار با دوربین‌های دیجیتالی تا حد ممکن از حداقل ایزو استفاده کنید. این موضوع به این خاطر بود که دوربین‌های دیجیتالی اولیه در ایزوهای بالاتر نویز بسیار زیادی را به عکس می‌دادند. اما در سال‌های اخیر این شرایط کاملا تغییر کرده است.
دوربین‌های دیجیتالی جدیدتر این قابلیت را دارند که در ایزوهای ۸۰۰، ۱۶۰۰، ۳۲۰۰ و حتی ۶۴۰۰ -برای دوربین‌هایی که این امکان را دارند- با کیفیت فوق العاده تصویر را ثبت کنند. نویز در مقایسه با قبل بسیار قابل چشم پوشی شده و این مساله بسیار خوشایند و زیباتر است.
این مساله چگونگی عکاسی ما را تحت تاثیر قرار داده است. با این که درحین کار با سه پایه، ایزو همچنان باید حداقل میزان ممکن باشد؛ در زمانی که بدون سه پایه کار میکنید بهتر است ایزو را تا حد ممکن بالا ببرید.
زمانی که من به تناسب موقعیت خاصی، از اپرچر خیلی باز با عدد ۸/۲ استفاده میکنم، معمولا در نور روز ایزوی ۴۰۰، و در نور سایه روشن ایزوی ۸۰۰ الی ۱۶۰۰، و در شب یا تاریکی غروب ایزوی ۳۲۰۰ و ۶۴۰۰ را انتخاب میکنم. این ایزو به من اجازه انتخاب سرعت شاتر بیشتر را می‌دهد تا به وسیله آن در شرایطی که کم‌ترین عمق میدان وجود دارد، لرزش ناشی از حرکت دستم و یا حرکت اجسام جلوی دوربین به حداقل برسد. عکس‌های من با استفاده از این تکنیک بسیار شارپ‌تر است.
در صورتی که شما با مد دستی کار میکنید به شما پیشنهاد میکنم دوربین را از حالت ایزو اتوماتیک خارج کنید. سعی کنید حداقل دو عامل را خودتان انتخاب. بهتر است دوربین فقط یکی از این عوامل ( سرعت شاتر، اپرچر، ایزو ) را انتخاب کند که بهینه ترین حالت استفاده از دوربین رخ دهد؛ زیرا در غیر این صورت ممکن است عکس شما را در شرایط مختلف خراب کند.
۲-استفاده از سرعت شاتر بسیار پایین _ اشتباهات عکاسی
برای به حداقل رساندن لرزش دستی دوربین، سرعت شاتر همواره باید مقدار عددی ۱ بر روی فاصله کانونیِ لنز باشد. درواقع اگر شما دارید با یک لنز با فاصله کانونی ۵۰ میلیتری عکاسی میکنید باید سرعت شاتر روی عدد ۱ پنجاهم ثانیه یا تندتر باشد تا مطمئن شوید که عکس شما شارپ است.
این مقدار در هنگام استفاده از لنز زوم با اهمیت تر می شود، زیرا فاصله کانونی لنز زوم ۳۰۰ میلیمتر است و ما یک سرعت شاتر به اندازه ۱ سیصدم ثانیه احتیاج داریم تا تصویر تار نشود. به این دلیل که لرزش های خفیف هنگامی که یک محدوده کوچک در فاصله دورتر را بزرگنمایی میکنیم قابل تشخیص تر اند. به همین دلیل است که من معمولا ایزوی دوربین خود را هنگامی که از سوژه ای در فاصله دور عکاسی میکنم بالا می‌برم.
برای سوژه های در حرکت به یک سرعت شاتر که به اندازه کافی بالا باشد نیاز است تا آنها را در عکس ساکن کند. من حداقل سرعت شاتر ۱ دویست و پنجاهم ثانیه را برای ساکن کردن افراد در حال حرکت مناسب می‌دانم. شما حتی به سرعت شاترهای بیشتری احتیاج دارید تا اجسامی مانند ماشین را ساکن کنید.
۳_ عدم استفاده از جبران نوردهی (+/-) یا مد مناسب نوردهی _ اشتباهات عکاسی
اگر از مد اولویت اپرچر یا شاتر استفاده میکنید، جبران نوردهی بهترین کمک شماست، مخصوصا در صحنه‌های دارای نور غیرواقعی. نورسنجی دوربین شما یک ابزار خلاق نیست -این ابزار تمایل دارد که همه چیز یک تن رنگی خاکستری خنثی بگیرد اما این مساله برای عکس به دلیل ایجاد مقدار زیادی تن تیره یا روشن مشکل ساز است-ممکن است شما بخواهید آن تن را برای این که عکستان خاکستری دیده شود استفاده کنید ولی باید بدانید که تنی که انتخاب میکنید باید برای تصویر، طبیعی و واقعی به نظر برسد. این قسمت همان جایی است که جبران نوردهی به کار شما میاید.
برای مثال در صحنه‌هایی که دارای برف زیاد یا آسمان روشن اند، ممکن است دوربین دچار این اشتباه گردد که تصویر را بیش از حد تاریک کند تا قسمت‌های روشن آسمان خاکستری به نظر برسند.
اگر در شب عکاسی میکنید یا در یک کوچه تاریک هستید، سیستم نورسنج دوربین سعی می‌کند قسمت‌های بسیار تیره تصویر را به یک خاکستری روشن‌تر تبدیل کند. به همین علت تصویر را بیش از اندازه روشن می‌کند. همچنین مشکلات مشابه این می‌تواند در تصویرهایی اتفاق بیفتد که هم قسمت بسیار روشن و هم قسمت‌های بسیار تیره دارند و یا سوژه دارای نور پس زمینه است.
بسیاری از عکاسان دوربینشان را در حالت نورسنجی اشتباهی قرار می‌دهند. سه حالت نورسنجی وجود دارد: سنجش ماتریسی، سنجش با تمرکز روی میانه، سنجش نقطه ای. نورسنجی ماتریسی به تمام صفحه نوردهی می‌کند، نورسنجی با تمرکز روی میانه فقط قسمت میانی تصویر را نوردهی می‌کند و نورسنجی نقطه‌ای نیز فقط قسمتی را نوردهی می‌کند که عکاس روی آن فوکوس می‌کند.
من شخصا نورسنجی ماتریسی را خیلی وسیع و نورسنجی نقطه‌ای را خیلی متمرکز می‌دانم. برای همین معمولا از نورسنجی با تمرکز روی میانه استفاده میکنم.
۴_ عدم انتخاب صحیح نقطه فوکوس _ اشتباهات عکاسی
بعضی عکاسان تشخیص نقطه فوکوس را به طور کامل به عهده دوربین می‌گذارند. این یک تصمیم بسیار نادرست است زیرا دوربین خیلی مواقع نقطه فوکوس را اشتباه نشان می‌دهد و عکس شما را خراب می‌کند. شما خودتان باید تشخیص نقطه فوکوس تصویرتان را به عهده بگیرید و روی مهم‌ترین سوژه عکس فوکوس کنید.
همچنین جا دارد خاطر نشان کنیم، در بین عکاسان، رایج است که یک لنز ثابت با فاصله کانونی ۵۰ میلیمتر و عدد اپرچر ۱٫۴ یا ۱٫۸ خریداری می‌کنند و سریعا تصور می‌کنند می‌توانند با اپرچر ۱٫۴ از هرچیزی عکس بگیرند. بعضی شرایط برای عکاسی با اپرچر ۱٫۴ مناسب است ولی بایذ بدانید عمق میدان در این عدد اپرچر کم است.
اگر شما با عمق میدان بسیار کم عکاسی میکنید نقطه فوکوس دقیقا باید روی مهم‌ترین سوژه باشد. اگر شما درحال عکاسی از یک فرد هستید و نقطه فوکوس را به جای این که روی چشم او قرار دهید روی بینی یا گوش او قرار می‌دهید، نقطه فوکوس اشتباه شما کاملا قابل تشخیص است و عکس شما را خراب می‌کند.
من اغلب ترجیح می‌دهم به جای عدد اپرچر ۱٫۸ یا ۲٫۸ پرتره ها را با عدد اپرچر ۴ عکاسی کنم. زیرا با این اپرچر هنوز مقداری از پس زمینه در عکس وجود دارد و بوکه‌های زیبایی تشکیل می‌شوند و همین طور قسمت بیشتری از شخص در فوکوس است. و همچنین خطاهای ناشی از فوکوس را هم کم می‌کند.
۵_ استفاده از تثبیت کننده های تصویر در هنگام استفاده از سه پایه _ اشتباهات عکاسی
تثبیت کننده‌های تصویر بر روی لنز یا دوربین به شما کمک می‌کنند زمانی که بدون سه پایه عکاسی میکنید تصویر شارپ‌تری بدست بیاورید. با این حال زمانی که دوربین ثابت‌تر و بدون لرزش‌تر باشد این تثبیت کننده‌های تصویر می‌توانند باعث به وجود آمدن لرزش‌های خفیفی شوند، درنتیجه این لرزش‌ها باعث اثر معکوس برای این تثبیت کننده‌های تصویر می‌شوند.
بعضی مواقع آنها باعث تاری می‌شوند. پس حتما توجه کنید که در هنگام استفاده از سه پایه تثبیت کننده‌های تصویر خاموش باشند. زمانی که شما متوجه شدید که در هنگام استفاده از سه پایه در عکس تاری خفیفی به وجود آمده است، تثبیت کنننده‌های تصویر و باد محتمل‌ترین دلایل این اتفاق اند.
نتیجه گیری_ اشتباهات عکاسی
نکته اصلی و نهایی این است که اگر شما بتوانید از این اشتباهات رایج عکاسان مبتدی دوری کنید و آنها را در کار خود اصلاح کنید، در مسیر عکاسی بهتر و پیشرفته‌تر قرار می‌گیرید.
